Dr n. med. Tomasz Klepinowski - lekarz z Kliniki Neurochirurgii i Neurochirurgii Dziecięcej - pod opieką dr. hab. n. med. Tomasza K. Wojdacza, prof. PUM (Samodzielna Pracownia Epigenetyki Klinicznej) oraz prof. dr hab. n. med. Leszka Sagana (Klinika Neurochirurgii i Neurochirurgii Dziecięcej), wraz ze współautorami m.in.: dr n. med. Konradem Jaroszem (Klinika Anestezjologii i Intensywnej Terapii z Centrum Leczenia Urazów Wielonarządowych), prof. dr hab. n. med. Wojciechem Poncyljuszem (Zakład Diagnostyki Obrazowej i Radiologii Interwencyjnej) oraz dzięki bliskiej współpracy z Pomorskim Uniwersytetem Medycznym w Szczecinie - dr hab. n. med. Andrzejem Ossowskim, prof. PUM (Zakład Genomiki i Genetyki Sądowej PUM), opublikował badanie dotyczące epigenetycznych mechanizmów związanych z tętniakowym krwotokiem podpajęczynówkowym. To jedno z pierwszych opracowań w tej dziedzinie, które może znacząco wpłynąć na rozwój nowoczesnych metod leczenia.
Dlaczego to odkrycie jest tak istotne?
Krwotok podpajęczynówkowy to bardzo poważny stan, w którym krew przedostaje się do przestrzeni otaczającej mózg. Często pojawia się nagle i wiąże się z wysokim ryzykiem zgonu lub ciężkich powikłań. Mimo postępu medycyny wciąż brakuje skutecznych metod, które pozwoliłyby przewidzieć przebieg choroby i odpowiednio wcześnie wdrożyć najbardziej skuteczne leczenie.
Badania epigenetyczne otwierają zupełnie nową perspektywę. Epigenetyka to nauka, która zajmuje się regulacją pracy genów - nie poprzez zmiany w samej sekwencji DNA, ale poprzez mechanizmy „włączania” i „wyłączania” poszczególnych genów. W praktyce oznacza to, że organizm może reagować na chorobę w różny sposób, w zależności od tego, które geny są aktywne.
Zrozumienie tych procesów w przypadku krwotoku podpajęczynówkowego daje lekarzom i naukowcom cenne wskazówki. Pozwala lepiej przewidzieć, jak choroba będzie się rozwijać, a w przyszłości może pomóc w tworzeniu nowych terapii, dostosowanych do indywidualnego pacjenta. To krok w stronę medycyny spersonalizowanej, w której leczenie nie będzie już uniwersalne, lecz dopasowane do potrzeb konkretnej osoby.
Odkrycia dokonane przez zespół badawczy dają nadzieję, że w nadchodzących latach uda się poprawić rokowania pacjentów i zmniejszyć ryzyko ciężkich powikłań po tym groźnym schorzeniu.
Więcej szczegółów na temat tego wyjątkowego projektu znajdą Państwo w pełnym artykule dostępnym na stronie internetowej: Kliknij tutaj
